Pani Pielęgniarka

Wpływ komputera na zdrowie i jak sobie radzić z negatywnymi skutkami pracy on-line

 

Z uwagi na obecną sytuację epidemiologiczną, która panuje w naszym kraju, proces nauczania realizowany jest na odległość. Czas, który przez najbliższe tygodnie uczniowie spędzą w domu, to nie wakacje czy ferie, ale trudna praca i emocje… różne – pozytywne i negatywne.

W nowej rzeczywistości niektórzy rodzice pracują zdalnie, dzieci odrabiają lekcje, przygotowują projekty i uczą się do egzaminów, a maluchy… śpiewają, tańczą i też rozwiązują „magiczne zadania”.

Po pierwszym tygodniu edukacji online właściwie nikt nie narzekał na nudę, wręcz przeciwnie, coraz więcej rodziców przekonuje się, że zajęć jest dużo. Największym i dokuczającym problemem, staje się brak ruchu fizycznego i zmęczenie. Ten problem można jednak rozwiązać.

Dzieci często spędzają przy komputerze wiele godzin, nie zdając sobie sprawy ze szkodliwego wpływu komputera na ich zdrowie fizyczne i psychiczne. Również rodzice często nie są świadomi tych zagrożeń.

Do najczęstszych niebezpieczeństw należy zaliczyć:

·  wady wzroku, bóle głowy,

·  promieniowanie monitora,

·  stres,

·  wady postawy,

·  uzależnienie od komputera,

 Praca przy komputerze jest uciążliwa ze względu na wymuszoną, nieruchomą pozycję ciała, zmienność obrazu oglądanego na ekranie monitora, duże napięcie psychiczne, jakie jej często towarzyszy, małe stężenie jonów ujemnych w powietrzu (charakterystyczne dla pomieszczeń biurowych) oraz emisję substancji chemicznych uwalniających się z  obudowy sprzętu

Aby praca na komputerze była pożyteczna i jednocześnie przyjemna, należy spełnić następujące warunki:

• krzesło i biurko powinny być dopasowane do twojego wzrostu;
• klawiaturę i ekran monitora należy ustawić w odpowiedniej odległości, dostosowanej wzrostu i wzroku użytkownika;
• zadbaj o właściwe oświetlenie;
• zapewnij sobie przerwy w pracy z komputerem, które pozwolą ci się zrelaksować i umożliwią odpoczynek oczom, mięśniom szyi, barku i dłoni.

Ważne!

Podczas pracy przy komputerze nie zapominaj o poniższych zasadach:

• plecy powinny być wyprostowane i przylegać do oparcia krzesła;
• przedramiona ugięte pod kątem zbliżonym do kąta prostego, powinny opierać się o brzeg biurka;
• dłonie powinny być prawidłowo ułożone na klawiaturze;
• wzrok użytkownika komputera powinien być skierowany na wprost, a odległość twarzy od monitora to od 40 do 80 cm (w zależności od wielkości monitora);
• monitor powinien być odchylony nieznacznie do tyłu.

  Po każdej godzinie pracy z komputerem, jego użytkownik powinien mieć zapewnioną dziesięciominutową przerwę.  W przerwach należy odpocząć od pozycji siedzącej.

 W jej trakcie należałoby wykonywać ćwiczenia oddechowe, masaż palców rąk, rozluźniać mięśnie tułowia oraz masować skórę głowy, oraz takie ćwiczenia:

1. Przechyl głowę w stronę każdego z ramion,
2. Przechyl głowę w kierunku ramion patrząc za siebie,
3. Wyciągnij ręce do przodu,
4. Podciągnij po kolei kolana i przyciągnij do klatki piersiowej,
5. Załóż ręce za krzesło i napnij mięśnie.

Ważne jest również uprawianie sportów po zajęciach szkolnych,  najlepiej bieganie, pływanie (sporty niewskazane to tenis ziemny i stołowy, ponieważ dodatkowo obciążają nadgarstki)

Długotrwała praca przy komputerze jest szkodliwa dla oczu, aby  zmniejszyć negatywny wpływ komputera na wzrok jest wykonywanie ćwiczeń relaksujących gałki ocznej podczas pracy przy komputerze. Oto kilka przykładowych ćwiczeń:

• mruganie powiekami co 3-5 sekund, w celu nawilżenia i oczyszczenia oczu. W wyniku tego ćwiczenia poprawia się ostrość widzenia, pomaga ono rozluźnić mięśnie twarzy i czoła, zapobiegając tendencji marszczenia brwi. W aptekach można kupić sztuczne łzy i stosować je w celu nawilżania gałek ocznych podczas długiej pracy przy komputerze. Wysychanie rogówki może spowodować nieodwracalne uszkodzenie wzroku, a nawet zanik wzroku,
• oderwać co 2-3 min. wzrok od ekranu, popatrzeć w dal, zapobiegnie to zmęczeniu oczu,
• starać się dostrzegać całe otoczenie, a nie patrzeć tylko w ekran, to również odpręża wzrok.
• kreślenie wzrokiem poziomych ósemek,
• zamknięcie powiek, zasłonięcie oczu dłońmi, tak aby docierało do nich jak najmniej światła – ćwiczenie to daje uczucie spokoju, relaksacji,
• nauka pisania bezwzrokowego – (bez spoglądania na ekran).

     Brak tych krótkich przerw podczas pracy przy komputerze jest jednym z głównych czynników prowadzących do krótkowzroczności wśród użytkowników komputerów. Najbardziej skuteczne są krótkie, ale częste przerwy.

Uzależnienie od komputera i Internetu
     Obecnie u wielu osób pracujących przy użyciu komputera oraz u dzieci i młodzieży spędzających dużo czasu przy komputerze obserwuje się uzależnienie od komputera i Internetu, które staje się tak silne, że jest przyrównywane do innych powszechnie znanych i groźnych uzależnień, takich jak palenie tytoniu, narkomania czy alkoholizm.
Objawami uzależnienia od komputera są:

• spędzanie wielu godzin na grach komputerowych i wirtualnych (zakładając na głowę hełm czujemy się jakbyśmy byli wewnątrz gry),
• zanik życia społecznego i towarzyskiego,
• utrata przyjaciół,
• utrata poczucia rzeczywistości (dzieci myślą, że te same rzeczy, które robią w cyberprzestrzeni, będą mogły robić w rzeczywistości; często nie radząc sobie w rzeczywistym świecie uciekają w cyberprzestrzeń).

Jesteś uzależniony od Internetu jeżeli:

• korzystasz z Internetu 38 i więcej godzin tygodniowo (bezpieczna dawka – 5 godzin dziennie),
• twoim ulubionym zajęciem są internetowe pogawędki z ludźmi z różnych stron świata,
• podczas pracy przy komputerze zapominasz o całym świecie, nie rozmawiasz z domownikami, odmawiasz wspólnych posiłków,
• nawet jeśli nie jesteś w Internecie to myślisz o nim,
• ze znajomymi rozmawiasz tylko o Internecie.

 

Historia Dnia bez Komputera

Dzień bez Komputera (ang. Shutdown Day) został ustanowiony z inicjatywy dwóch kanadyjskich imigrantów – Białorusina Denisa Bystrova oraz Hindusa Ashutosha Rajekara. Uznali oni, że choć jeden dzień w roku powinien być całkowicie poświęcony temu, by z rodziną i najbliższymi spędzać czas w świecie rzeczywistym, a nie wirtualnym. Założyli więc stronę internetową, na której zachęcali internautów do złożenia deklaracji, że 3 maja spędzą całą dobę z dala od komputera. Pomysł ten bardzo szybko zyskał ogromną popularność, a informacje o nim rostały rozpowszechnione przed media na całym świecie. Wkrótce po tym inicjatywa dwóch kanadyjskich imigrantów zachęciła miliony osób do spędzenia dnia „offline”, a Dzień bez Komputera oficjalnie trafił do kalendarzy.

Obrazkowe szkolenie BHP przy komputerze.

https://www.youtube.com/watch?v=zRljB8KujJI

Pielęgniarka Danuta Przywoźna

 

 

HIGIENA JAMY USTNEJ

Pierwsze zęby wyżynają się między 5 a 11 miesiącem życia. Koniec ząbkowania to okres
od 23 -do 30 miesiąca życia. To moment, gdy w jamie ustnej pojawiają się wszystkie zęby mleczne.

Nauczenie małego dziecka jak dbać o higienę jamy ustnej jest inwestycją w jego zdrowie, które będzie przynosić korzyści przez całe życie. Musimy sami dać przykład jak dbamy o własne zęby,
to będzie sygnał dla dziecka, że zdrowie jamy ustnej jest czymś ważnym.

Dbanie o zęby zmieńmy w dobrą zabawę na przykład wspólne mycie zębów z dzieckiem, pozwólmy dziecku wybrać szczoteczkę, akceptujmy wybór dziecka.

 

Właściwa higiena jamy ustnej jest jednym z podstawowych elementów zapobiegania próchnicy.
Aby pomóc dzieciom chronić zęby i dziąsła nauczmy je wykonywać proste czynności tj.:

• szczotkujmy zęby co najmniej 2 razy dziennie przez 2 minuty (koniecznie przed snem), jeżeli jest to możliwe to po każdym spożywanym posiłku. Techniki szczotkowania zębów;

 

 

• codziennie używajmy nici dentystycznej (w pierwszym etapie pilnujmy dzieci by nie pokaleczyły dziąseł). Poniżej stosowanie nici dentystycznej;

 

• dbajmy o pełnowartościową dietę;
• ograniczmy cukry i skrobię;
• unikajmy przekąsek;
• odbywajmy regularne kontrole stomatologiczne.

Właściwa higiena jamy ustnej jest istotna nie tylko ze względów estetycznych, ale również zdrowotnych. Błędy popełniane w tym zakresie poza tym, że mogą powodować ból i cierpienie dziecka, prowadzą do wielu przykrych następstw w przyszłości, tj. wady zgryzu, wady wymowy, uszkodzenia wyrzynających się zębów stałych, przedwczesnej utraty zębów, a nawet chorób wywodzących się z ich nieleczenia (np. chorób stawów, serca czy nerek).

Jeżeli nauczymy dziecko dbania o zęby mleczne nie będzie problemów, gdy na ich miejscu wyrosną zęby stałe. W motywowaniu nastolatków do przeprowadzania regularnego szczotkowania zębów
i odwiedzania dentysty należy podkreślać znaczenie zdrowych ładnych zębów dla urody oraz przyjemnego zapachu z ust po właściwej pielęgnacji jamy ustnej. W późniejszym wieku będziemy szczycić się pięknymi i zdrowymi zębami. Uśmiech będzie radosny.

 

 

 

 

 

Danuta Przywoźna

Tel. 534-220-617

Email sp1medyczna@op.pl

Efektywność pracy umysłowej, czyli jak się skutecznie uczyć.

Cytat przypisywany  Konfucjuszowi: "Uczyć się i nie myśleć to strata czasu, myśleć i nie uczyć się to niebezpieczeństwo.

Przez efektywne uczenie rozumiemy maksymalną zdolność do przyswajania danej, potrzebnej wiedzy a także prawidłowe jej wykorzystanie w określonym czasie.

Mózg składa się z prawej i lewej półkuli połączonych ze sobą skomplikowaną siecią włókien nerwowych zwanych ciałem modzelowatym34 (corpus callosum). Badania nad pamięcią wsparło odkrycie, że tak naprawdę mamy „dwa mózgi”. U większości ludzi lewa (logiczna) półkula mózgu odpowiada za analizę, linearność, logikę, cyfry, słowa, porządek. Prawa półkula (twórcza) wiąże się z obrazami, syntezą, kolorami, marzeniami, przestrzenią, muzyką, intuicją. Optymalne zapamiętanie i odtworzenie informacji może nastąpić wówczas, gdy informacje będą podane w taki sposób, że trafią one zarówno do prawej, jak i do lewej półkuli mózgu.  W tradycyjnych systemach nauki wykorzystywana jest przede wszystkim lewa półkula, co często jest źródłem wielu niepowodzeń w nauce. Efekty są znacznie bardziej zadawalające, gdy wykorzystujemy aktywność całego mózgu, a nie nadmiernie obciążamy jedną półkulę. Gdy obie półkule pracują jednocześnie, każda z nich korzysta z tej współpracy.

Informacje docierają do mózgu za pomocą pięciu zmysłów: wzroku, słuchu, dotyku, zapachu i smaku. Jednak w naszym sposobie odbierania świata, dominuje jeden, czasem dwa lub trzy zmysły. Dlatego mówimy o wzrokowcach, słuchowcach i ruchowcach, czyli kinestetykach. Znając swój typ łatwiej jest dobrać odpowiednią metodę nauki, dzięki której informacje przyswajane są szybciej, skuteczniej i przyjemniej.
Wzrokowcy powinni:
· używać kolorowych pisaków i długopisów
· podkreślać, rysować, tworzyć schematy i tabele
· układać krzyżówki z najważniejszych słów do zapamiętania
· kluczowe słowa, wzory, daty, wnioski zapisywać na małych karteczkach i umieszczać na wysokości oczu
· stosować wizualne pomoce naukowe – slajdy, kasety wideo
· pracować w ciszy

Słuchowcy powinni:
· głośno powtarzać najważniejsze do zapamiętania
· jeżeli to możliwe śpiewać, rymować, deklamować, wykorzystując rytm i rym
· ułożyć krótki wiersz lub piosenkę złożoną z najważniejszych słów do zapamiętania
· wykorzystać dialogi, rozmowy, dyskusję w grupie, minidebatę
· najważniejsze informacje nagrywać na kasetę audio a potem odtwarzać.

Kinestetycy (ruchowcy) powinni:
· uczyć się wykorzystując dynamikę całego ciała
· demonstrować pojęcia za pomocą ruchów i gestów (kalambury)
· powtarzając materiał chodzić po pokoju
· konstruować modele przestrzenne, wycinać, lepić z plasteliny.

Po ustaleniu typowego dla siebie sposobu zapamiętywania należy opracować strategię nauki, zaczynając od najtrudniejszych partii materiału pamiętając o przerwach w nauce i powtórkach.

Jeśli traktować by lekcje jako czas na zdobycie maksymalnej ilości wiedzy można oszczędzić czas (na douczanie się w domu) a także znacząco podnieść efektywność swojej nauki. Jeśli spojrzeć na to z innej strony, to i tak na lekcji trzeba „odsiedzieć” te ok. 45 minut. W tym czasie nie można bawić się tak jak by się chciało, uprawiać swojego ulubionego hobby ani nawet rozmawiać z kolegami (bo nauczyciel „przeszkadza”). Jedyne co naprawdę można dobrze robić w tym czasie to maksymalnie przyłożyć się do nauki tak aby potem mieć więcej czasu na inne zajęcia.

 

 

Zasady uczenia się.

Higiena uczenia się

• Siadając do nauki bądź wypoczęty, wyspany, nie głodny i nie przejedzony.
• Pamiętaj o świeżym powietrzu (wywietrz pomieszczenie, w którym będziesz się uczył).
• Pamiętaj o wygodnym krześle, biurku lub stole.
• Oświetlenie nie za jasne i nie za ciemne – najlepiej z lewej strony.
• Ważny jest Twój komfort psychiczny, im mocniej będziesz mógł skupić się na nauce, tym lepiej.

 

Organizacja nauki

• Wybierz do nauki miejsce ciche i spokojne (bez towarzystwa które utrudnia koncentrację)
• Konieczne wyłącz TV, radio, telefon komórkowy (możesz włączyć cichą muzykę - ale bez słów).
• Zachowaj porządek w miejscu nauki (albo przynajmniej taki bałagan, który nie przeszkadza).
• Zgromadź w pobliżu potrzebne Ci pomoce.
• W racjonalnej nauce pomaga planowanie nauki, nie warto uczyć się nocą.
• Zrób plan, według którego chcesz się uczyć

 

Sposoby uczenia się

• Powtarzanie jest najlepszym sposobem na zapamiętywanie.
• Powtarzać należy: głośno, często, ostatnie powtórzenie ostatniego dnia wieczorem.
• Przepytuj sam siebie.
• Rób notatki – używając kolorowych pisaków do podkreślania zasadniczych kwestii oraz kartek do oddzielania partii materiału .
• Rysuj wykresy i ilustracje na dany temat.
• Wykorzystuj inne formy aktywności aby lepiej zapamiętać – używaj atlasów, leksykonów, encyklopedii, słowników. Wyjaśnij komuś, przedyskutuj, opowiedz, pomóż słabszemu w nauce.
• Jeżeli Ci to pomaga spaceruj albo chociaż wystukuj rytm podczas zapamiętywania.
• Zaczynaj uczyć się zawsze od najtrudniejszych przedmiotów (lub najnudniejszych). Zaczynanie od najłatwiejszych powoduje, że ,,zawsze coś jeszcze wisi nad głową”.
• Przeplataj przedmioty ścisłe, humanistycznymi np. po historii ucz się matematyki, potem polskiego, potem fizyki.
• Reaguj na objawy przemęczenia (trudności w skupieniu uwagi) – rób przerwy po przyswojeniu każdej partii materiału.
• Ucz się systematycznie, nie zrywami.
• Jeśli masz zadaną lekcję pamięciową we wtorek (a masz jej nauczyć się na czwartek) to lepiej uczyć się jej we wtorek – w środę powtarzać.
• Lekcje z dnia na dzień – uczymy się na początku, a jeśli jest bardzo trudna, wracamy na końcu (dobrze jest powtórzyć – rano).
• Najpierw czytamy. Pierwszy raz bez podkreślania, drugi raz podkreślając lub notując najważniejsze rzeczy. Powtarzać należy najpierw zaglądając do tekstu, potem bez zaglądania. Przerwa i ponownie powtarzamy. Po dniu przerwy (mózg pracuje porządkując materiał – nawet jeśli o tym nie myślimy) powtarzamy jeszcze raz – lepiej kilka razy.

 

 

 

Koronawirus COVID 19

Charakterystyka

Koronawirus 2019-nCoV to wirus należący do rodziny koronawirusów (coronaviridae). Koronawirusy występują u zwierząt i powodują u nich różne choroby (układu oddechowego, układu pokarmowego, wątroby, układu nerwowego), wiele zakażeń przebiega też bezobjawowo. Wirusy te często mutują i mają dużą zdolność do zakażania nowych gatunków.

Jest to ostra choroba zakaźna układu oddechowego wywołana zakażeniem wirusem SARS-CoV-2. Została po raz pierwszy rozpoznana i opisana podczas serii zachorowań, która rozpoczęła się w listopadzie 2019 w środkowych Chinach.

Koronawirus 2019-nCoV jest wirusem odpowiedzialnym za obecną epidemię zakażeń układu oddechowego, która rozpoczęła się w Wuhan, w Chinach i tam po raz pierwszy został zidentyfikowany w grudniu 2019 roku.

Więcej informacji mozna przeczytać w pliku: Koronawirus.docx

 

NIE TAK SŁODKO JAK MYŚLISZ… O CUKRZE

Drodzy Rodzice, wszyscy teraz, w tych wyjątkowych okolicznościach dużo więcej siedzimy w domach i często zdarza nam się podjadać, ot tak, z nudów!

Warto zwrócić uwagę na to, po co w takiej chwili sięga Wasze dziecko. Najczęściej, niestety są to niezdrowe przekąski, które zawierają ogromne ilości cukru.

Więcej informacji można znaleść w pliku: Cukier.docx

 

Szanowni Państwo,

Nadchodzi Wielkanoc 2020. Te święta będą wyjątkowe pod każdym względem. Nie jest łatwo. Żadnemu z nas. Rodzice, uczniowie, nauczyciele - wszyscy jesteśmy w tej samej sytuacji, postawieni przed wyzwaniami rzeczywistości odmiennej od tej, którą znamy.

Ale Święta Wielkanocne to czas radości! Wykorzystajmy ten czas jak najlepiej nie zapominając o zdrowiu!

 Jak Święta to i domowe porządki, to doskonała okazja do RUCHU, który teraz jest nam tak bardzo potrzeby! Proponujemy rodzinną rozgrzewkę!

Bierzemy miskę z wodą i płynem. Gąbkę moczymy, wyciskamy porządnie i stajemy przy swoich drzwiach ( drzwi w domu wystarczy dla każdego członka rodzinyߘ꼯span>). Ćwiczymy z gąbką po drzwiach od doły do góry i w różnych kierunkach, od czasu do czasu mocząc gąbkę i ponownie wyciskając…Druga strona drzwi – odwrotnie kierunek od góry do dołu! To samo ćwiczenie jak najbardziej można wykonać na oknach ߘ꼯span>

Jak już wszystkie drzwi i okna w domu pomyte, czas na odrobinę rozluźnienia i relaksu przy muzyce. Włączcie sobie ulubioną muzykę i wykonajcie improwizację ruchową do muzyki :) Każdy wygina śmiało ciało!

 Zadbajmy również o nasze ciało od środka. Przygotowując MENU na wielkanocny stół szczególnie warto pamiętać o tym, by było lekkostrawne i nie obciążało naszego żołądka, ponieważ nie wpływa to korzystnie na układ odpornościowy. Wystarczy kilka drobnych zmian, które pozytywnie wpłyną na nasze zdrowie. My podpowiadamy jak ‘podkręcić’ żurek lub biały barszcz, bez których nie wyobrażamy sobie Wielkanocy. Polecamy ugotowanie go na wywarze z dużej ilości warzyw takich jak marchew, por, pietruszka, seler i cebula. Pod koniec gotowania dorzućmy 2 ząbki czosnku i łyżkę świeżo utartego chrzanu, które posiadają nie tylko właściwości antybakteryjne oraz przeciwzapalne, ale dodatkowo „podkręcą” smak wywaru. Do zabielenia zamiast śmietany użyjmy jogurtu naturalnego.

                                                                        

Na koniec, chciałabym Państwu życzyć Radosnych Świąt Wielkanocnych wypełnionych nadzieją budzącej się do życia wiosny i wiarą w sens życia. Pogody w sercu i radości płynącej z faktu Zmartwychwstania Pańskiego.

Zyczenia_Swiateczne.mp4

 

 

Dziś chciałabym przekazać informacje na temat

„Zarządzanie stresem w sytuacji kryzysowej”

 

Co to jest sytuacja kryzysowa ?

Słowo „kryzys” pochodzi od greckiego „krino” i oznacza punkt zwrotny, przełomowy; moment rozstrzygający; jakościową zmianę układu lub w układzie.

Kryzys (crisis w języku angielskim)poszerza znaczenie o takie cechy, jak nagłość, urazowość i  przeżycia negatywne.

Generalnie możemy powiedzieć, że kryzys to zdarzenie nagłe lub narastające, zagrażające życiu, zdrowiu, mieniu a także środowisku człowieka, przeciwstawianie się któremu wymaga zaangażowania sił i środków, które niekiedy przekraczają lokalne możliwości.

Kryzys przechodzą poszczególni obywatele, rodziny, różnego rodzaju instytucje, organizacje, państwo oraz świat. Życie każdego z nas naznaczone jest ciągłymi zmianami w następstwie krytycznych wydarzeń, których jesteśmy świadkami no co dzień. Musimy sobie zdawać sprawę, że żyjemy w otoczeniu, środowisku niepewnym, gdzie obok wartości pozytywnych występują również negatywne, które powodują stan wewnętrznej nierównowagi wywołują kryzysy, sytuacje kryzysowe, trudne. Należy zdawać sobie sprawę z tego, że kryzysów nie da się wyeliminować z naszego życia, gdyż kryzysy zawsze towarzyszyły i prawdopodobnie będą nadal nam towarzyszyć przez całe nasze świadome życie. Wcześniej czy później każdy z nas znajdzie się w sytuacji kryzysowej, realnej lub wyimaginowanej. W związku z tym musimy być na taką sytuację przygotowani, abyśmy mogli sobie z nią radzić sami. Przy braku przygotowania, w sytuacjach zagrożenia, każdy traci rozsądek i możliwość racjonalnego reagowania na sytuacje trudne powodujące w nas stan paniki.

Przemiany życiowe mogą być spowodowane opuszczeniem domu rodzinnego, do którego byliśmy bardzo przywiązani uczuciowo, a tu nagle trzeba dom opuścić z różnych przyczyn. Zawarcie małżeństwa również jest dużym przeżyciem, które może wywołać kryzys psychologiczny. Podjęcie pracy po raz pierwszy czy ukończenie szkoły, to też u większości społeczności wywołuje kryzys psychologiczny. Kryzys psychologiczny wywołany stresem, to najbardziej bolesne z ludzkich doświadczeń. Stres może być wywołany splotem codziennych sytuacji, jakie przytłaczają człowieka, czyniąc go bezbronnym i bezradnym. Człowiek pozostawiony w tym stanie bez pomocy innych ulega stopniowej destrukcji. Konsekwencją tego może być depresja.

Stres zazwyczaj towarzyszy klęskom żywiołowym, katastrofom, atakom terrorystycznym i innym zdarzeniom, które mają bezpośredni związek z reagowaniem kryzysowym. Najbardziej charakterystycznym problemem w procesie sterowania kryzysem jest przeładowanie (nadmiar) informacji. Gdy się kryzys rozwija, napływa więcej informacji niż system może przyjąć i przez to decydenci tracą obraz sytuacji, której mają zaradzić

Wiemy już co to jest kryzys jest to stan nagły, a

Co to jest stres?

Stres jest to reakcja organizmu na wydarzenia, które przekraczają nasze zdolności do skutecznego poradzenia sobie z problemami i otaczającym nas światem.

Codziennie setki drobnych zdarzeń pobudzają nasz system nerwowy do działania. Mózg – centrum zarządzania wszystkimi procesami życiowymi – w każdej sekundzie otrzymuje miliony danych. W pierwszej kolejności przetwarza te, które niosą informację o potencjalnym zagrożeniu i wymagają natychmiastowej reakcji obronnej. Może być nią walka lub ucieczka. Każda z nich wymaga pełnej mobilizacji całego organizmu. Alarm dociera do przysadki mózgowej, (znajduje się ona w samym centrum czaszki) która zaczyna wydzielać do krwi substancje pobudzające nadnercza do zwiększenia produkcji adrenaliny i noradrenaliny. Są to hormony alarmowe, nazywane też hormonami stresu, które zmuszają nasze narządy wewnętrzne do pracy na maksymalnych obrotach. Przygotowują organizm do walki lub ucieczki. Żołądek wydziela więcej kwasów, by szybciej strawić pokarm, który potem dzięki trzustce i wątrobie zostaje rozłożony do związków odżywiających tkanki. Serce zaczyna szybciej pompować krew, by do komórek dotarło więcej tlenu i substancji energetycznych – glukozy oraz kwasów tłuszczowych. To adaptacje odziedziczone po praludziach, dla których stres oznaczał najczęściej konieczność fizycznej reakcji (np. walkę lub ucieczkę przed drapieżnikiem). Wiązało się to czasem z bardzo dużym wysiłkiem fizycznym, w trakcie którego hormony, cukier i inne substancje były przez organizm spalane.

W dzisiejszym świecie stresy mają charakter przede wszystkim psychologiczny np. egzaminy, klasówki, korek uliczny lub bezsenność. Jednak organizm nadal reaguje na nie zmianami fizjologicznymi i  gdy brakuje wysiłku fizycznego, wydzielone substancje chemiczne nadal krążą we krwi i zaczynają działać jak toksyny, uszkadzając naczynia krwionośne i inne organy. Właśnie z tego powodu nierozładowany stres może wywołać wiele chorób. Dlatego ludzie, którzy przeżywają stres, powinni regularnie wykonywać ćwiczenia fizyczne. Pozwalają one zmęczyć się ciału i wykorzystać zapasy substancji wytworzonych w odpowiedzi na stres. Wtedy adrenalina i inne hormony stresu nie będą robiły spustoszenia w organizmie.

 

Stres powoduje zmiany w funkcjonowaniu organizmu w trzech obszarach:
- wskaźniki  fizjologiczne: przyśpieszony puls, rozszerzenie źrenic, wzmożona potliwość, kołatanie serca, napięcie mięśni rąk i nóg, sztywność karku, suchość w jamie ustnej, ucisk w gardle, pobudzenie psychoruchowe, naprzemienne uczucie gorąca i zimna, gonitwa myśli;
- wskaźniki psychologiczne: rozdrażnienie, podejrzliwość, wrogość, odczuwanie nieokreślonego lęku, ataki złości, apatia, przygnębienie, poczucie osamotnienia, trudności z podejmowaniem decyzji, zachwiane poczucie własnej wartości;
- wskaźniki behawioralne(zmiany w zachowaniu): zwiększona pobudliwość, tiki nerwowe, impulsywność działania, utrata apetytu lub uczucie ciągłego głodu, zaburzenia snu (bezsenność lub wzmożona senność), nagłe wybuchy gniewu lub płaczu, podatność na wypadki, nadużywanie alkoholu, nadmierne palenie, konfliktowość, brak satysfakcji z wykonywanej pracy, obniżona wydajność.

Takie objawy nie muszą występować wszystkie naraz, ale niektóre z nich mogą występować po wydarzeniach niekomfortowych w naszym życiu.

Dlatego też powinniśmy nauczyć się radzić z takimi objawami.

WAŻNA  WIADOMOŚĆ

Stres związany z pozytywnymi wydarzeniami nazywany jest eustresem.

Choć w tych sytuacjach także możemy odczuwać obawę, że nie damy sobie rady w nowej dla nas sytuacji, lub nie spełni ona naszych oczekiwań, to zwykle przeważa w nas ekscytacja, która motywuje nas do podejmowania wysiłku i dążenia do osiągnięć życiowych. Znaczenie eustresu zrozumiemy lepiej, gdy uświadomimy sobie jak smutne i monotonne może być życie ludzi, którzy nie mają żadnych czynników mobilizujących ani wzlotów i upadków. Taki stres  polepsza funkcjonowanie mózgu, podwyższa inteligencję i zwiększa ilość połączeń między neuronami. Ci ludzie, których praca nie jest monotonna, zmusza ich do rozwiązywania nowych problemów i do wysiłku, czyli jest stresogenna, żyją dłużej.

Naszym zadaniem jest dawkować tak stres aby rozwijać nasz mózg i zdobywać wiedzę czyli nie nudzić się, jednocześnie nie wprowadzać się w stan ciągłego zagrożenia tak jak wspominałam wcześniej, gdy organizm jest „na wysokich obrotach” bez żadnego wytchnienia, bo taki stan powoduje wiele chorób przewlekłych.

Jak zapobiegać stresowi?

Pozbycie się stresu ze swojego życia jest praktycznie niemożliwe. Można jednak podejmować różne działania, aby zapanować nad stresem lub mocno go ograniczyć. POMAGA

Zróżnicowana dieta - brak pewnych składników odżywczych i minerałów może wpływać na naszą równowagę emocjonalną, dlatego warto pomyśleć o dobrze zbilansowanej diecie. Osoby narażone na stres powinny zadbać o to, by na ich talerzach znalazły się produkty bogate w magnez (np. kakao, gorzka czekolada, orzechy i pestki), potas (banany, ziemniaki, strączki), cynk (pestki dyni, strączki, orzechy, jajka), wapń (przetwory mlecze, produkty zbożowe) oraz witaminy z grupy B (mięso i podroby, ryby, strączki, zboża). Nie można zapomnieć także o nienasyconych kwasach tłuszczowych, które znajdziemy w olejach roślinnych i nasionach oraz rybach morskich i owocach morza.

 

 

Aktywność fizyczna - regularnie uprawiany wysiłek fizyczny pomaga radzić sobie ze stresem. Aktywność  fizyczna przyspiesza wydzielanie w organizmie endorfin, hormonów szczęścia, i podnosi ich poziom. W trakcie treningu skupiamy się na ćwiczeniach, zapominając o sytuacjach stresowych, dodatkowo dbamy o kondycję.

Muzykoterapia - spokojna muzyka pozwala się zrelaksować, uspokaja i wycisza emocje. Pomocne są także odgłosy natury, jak dźwięk padającego deszczu, śpiew ptaków, czy dźwięki lasu.

Techniki oddechowe - Oddychanie brzuchem koi nerwy

Od starożytności ludzie uważają, że „w oddechu jest dusza”. Do perfekcji opanowali techniki oddychania jogini. Ta niby prosta czynność faktycznie bardzo wpływa na stan ciała i samopoczucie. Ludzie w stresie zaczynają oddychać bardzo płytko, pojawia się tzw. oddech obojczykowy, w którym poruszają się przede wszystkim ramiona. Taki typ oddychania jest związany z przeżywaniem lęku. Tymczasem poziom stresu znacznie spada pod wpływem oddychania przeponowego. Świadomy oddech jest kluczem do panowania nad emocjami, nastrojem, gonitwą myśli, ale i odprężeniem i rozluźnieniem mięśni. Punktem antystresowego oddychania jest przepona czyli oddychanie brzuszne  Jak taki oddech wykonać proszę zobaczyć powyżej. Nabieramy powietrze przez nos, aż wypełni się brzuch a następnie powoli wypuszczamy powietrze przez usta. Bardzo powoli. 
Aby zmniejszyć napięcie, wytrenowanej osobie wystarczą czasem tylko 3-4 takie oddechy. To bardzo dobra metoda rozluźniania się np. przed publicznym wystąpieniem lub rozmową z ważną . Od dziś trenujemy głębokie wdechy.

 

Ziołowe środki uspokajające - pomocne w ukojeniu nerwów są różne środki na bazie ziół. Warto szukać herbatek i suplementów z dodatkiem ekstraktu z melisy, kozłka lekarskiego, szyszek chmielu lub wyciągiem z zielonej herbaty.

Techniki relaksacyjne- jest to  umiejętność świadomego rozluźniania swojego ciała.

Korzystaj z pomocy – rozmowa z bliską osobą potrafi często zmienić postrzeganie trudności. Nie zamykaj się w sobie rozmawiaj.  Możesz też skorzystać z porady psychologa lub psychoterapeuty. Gorsze chwile mogą zdarzyć się każdemu i nie należy tego bagatelizować. Ważne, aby podczas takich momentów mieć koło siebie bliskich przyjaciół. Rozmowa z nimi i ich rady mogą pomóc wyjść nawet z najtrudniejszych sytuacji życiowych. Podczas czasu spędzanego razem ważna jest umiejętność rozmowy i słuchania, której łatwo się nauczyć i warto to praktykować.

Śpij! Brzmi dziwnie, ale jednak działa.  Potrzebujesz około 7-8 godzin snu. Jeszcze bardziej zwiększysz skuteczność snu i zmniejszysz poziom stresu, jeśli będziesz kłaść się spać regularnie o tej samej porze, lecz często z powodu szybkiego tempa życia jest to niemożliwe. Ale dzięki temu, nauczysz swój organizm odczuwać zmęczenie o tej samej godzinie. Będzie Ci łatwiej zasypiać, przespać te 7-8 godzin i radzić sobie ze stresem.

Uśmiechaj się. Okazuje się, że każdy rodzaj uśmiechu pozytywnie wpływa na organizm – zmniejsza szybkość bicia serca podczas stresujących sytuacji. i uwalnia stres. Warto jednak zauważyć, że gdy ludzie uśmiechali się szczerze, efekt bardziej był zauważalny. Jednak nawet wymuszony uśmiech działa leczniczo, obniża poziom stresu nawet jeśli człowiek nie tryska energią.

Do  usłyszenia